سناریوی تجزیه
سناریوی تجزیه
بازخوانی و تحلیل گام های امریکا در سوریه
درست در زمانی که حکومت بشار درگیر مخالف های مردمی و گروه های سیاسی بود، امریکا و همپیمانان منطقه ای او از این فرصت استفاده کردند و با حمایت های مالی و تسلیحاتی از گروه های تروریستی چنان قدرتی به آنها بخشیدند که آنها توانستند دولت سوریه را به شدت فرسوده و آسیب پذیر کنند.
هدف از انتشار قارچی این گروه های تروریستی لطمه خوردن به حاکمیت بشار اسد در سوریه بود که خود مقدمه ای به حساب می آمد برای هدفی مهم تر و بزرگ تر و آنهم در هم شکستن خط اول مقاومت و آسیب پذیر کردن محور مقاومت در منطقه بود، محوری که از ایران آغاز شده و به سوریه ولبنان در مرز های فلسطین اشغالی ختم می شود.
با رشد و قدرت گرفتن گروه های تروریستی دو رکن اصلی دولت سوریه آسیب پذیر می شد و از بین می رفت دو رکن جمعیت و قلمرو.در ادبیات سیاسی برای هر دولت چهار رکن را بر شمرده اند که عبارتند از : قلمرو، جمعیت، حکومت و حاکمیت و عدم تحقق هر کدام از این ارکان در یک دولت به منزله از بین رفتن اعتبار دولت و معنا نداشتن وجود آن دولت است بنابراین تروریست ها با تصاحب شهرها و مناطق مختلف سوریه با یک تیر دو نشان می زدند، به این ترتیب که با اشغال سرزمین های مختلف قلمرو دولت سوریه را کاهش می دادند و از طرفی با وجود ناامنی در بین مردم آنهایی که مقید به مقاومت نبودند فرار را بر قرار ترجیح می دادند و با مهاجرت خود به جایی به غیر از سوریه رکن جمعیت در دولت سوریه را اسیب پذیر می کردند. با این سیاست پیش گرفته شده دولت دو رکن اصلی خود؛ یعنی جمعیت و سرزمین را از دست می دهد و در نتیجه دیگر معنای دولت بما هی دولت را به این حاکمیت بی ملت و زمین نمی توان نسبت داد.
گام بعدی سناریو این بود که امریکا وارد سیاستی جدید اتخاذ کند. در این میان منادیان آزادی و حقوق بشر احساس خطر می کنند و فراخوان به جهت تشکیل ائتلاف علیه داعش و تروریست ها را می دهند. در این گام قصد این است که در منطقه حضور پیدا کنند و از طریق دولت های مختلفی مثل ترکیه و گروه های مختلف همچون کردها به شکل مستقیم و غیر مستقیم جای پایی برای خود در سوریه باز کنند.
عاملین انعقاد این نطفه شوم در منطقه می دانند که وجود تروریست ها در منطقه برای خودشان هم خطر آفرین خواهد بود بنابر این با این ائتلاف قصد داشتند تا گروه های تروریستی را نابود و یا ازسوریه خارج کنند تا شرایط برای طی شدن گام های بعدی فراهم شود.
به نقل از اندیشکده رند در امریکا تنها راه حل بحران سوریه تجزیه آن بعد از نابودی گروهک های تروریستی است. این گام با میان گود آمدن سازمان ملل امکان پذیر می شود.
سازمان ملل، این داور خوش سابقه (!) و کاملا بی طرف، قرار است نقش حکمیت را بر عهده داشته باشد تا مردم سوریه بیش از این فدای قدرتخواهی ها نشوند و این در حالی است که مردمی که تا قبل از این گام کشته می شدند گویی جزئی از بشریت نبودند.
اندیشکده رند راهکار آلمان بعد از جنگ جهانی دوم را برای حل این بحران پیشنهاد می دهد.
در می سال 1945 با ورود متفقین به برلین جنگ جهانی دوم پایان می گیرد. پس از جنگ، متفقین آلمان را میان خود تقسیم کردند. به این طریق که آلمان در بین شوروی، آمریکا، فرانسه، ایتالیا و بریتانیا تقسیم شد.
با بالا گرفتن جنگ سرد میان بلوک شرق و غرب برلین هم میان این دو بلوک تقسیم شد و بخش شرقی پایتخت آلمان شرقی و بخش غربی پایتخت آلمان غربی شد و المان غربی با بهره بردن از طرح توسعه امریکا موسوم به طرح مارشال در معرض توسعه و صنعتی شدن بود و آلمان شرقی برای جلوگیری از فرار مردم به آلمان غربی دیوار برلین را بنا نهاد. اما سرنوشت این دو المان بعد از گذشت سالها جدایی با به بن بست رسیدن مارکسیست در شوروی به هم رسیدن بود.
در اوت 1990 دو آلمان باهم اتحاد کردند و جمهوری فدرال آلمان به وجود آمد.
حال گام احتمالی غرب در سوریه این است که سوریه را با داوری عادلانه(!) سازمان ملل تجزیه و تقسیم کند یعنی بخشی را که بشار اسد بر آن تسلط دارد به خود بشار برسد و باقی سوریه به کرد ها و سنی ها و سایر گروه ها با پشتیبانی دولت های غربی برسد.
اسد حق ندارد حاکمیت خود را گسترش دهد و در صورت هر اتفاقی شورای امنیت سازمان ملل مجاز است برای نظارت و حفظ مناطق تحت حمایت غرب سیاست های خود را در سوریه اعمال کند.
این سوریه از جهاتی با المان 1945 شباهت هایی دارد که بعد از گذشت بیش از چهل سال تبدیل به المان متحد امروزی شد اما با مردمان و ملتی دیگر.
سوریه پس از این گام در صورت موفقیت امریکا برای عملی شدن نقشه هایش یک کشور عقب افتاده و شکست خورده می شود .
در اینجا دو احتمال وجود دارد؛ یک اینکه اسرائیل از فرصت استفاده کند و با حمله به این ملت از پا افتاده و خسته جنگی دیگر در منطقه با نیروهای حزب الله و مقاومت راه بیاندازد و یا دوم اینکه با تجزیه سوریه غرب همان روند المان غربی را برای نقاط تحت حمایت خود پی گیرد و یک نظام توسعه یافته به سبک غربی ایجاد کند.
در هر صورت هدف رفع خطر از اسرائیل و ایجاد نظم جهانی به سبک امریکایی است یعنی عدم وجود محور مقاومت.
اما تمام این تحلیل ها و گزاره ها برای زمانی است که گفتمانی به نام مقاومت وجود نداشته باشد. روحیه مقاومت همان برهم ریزنده تمام معادلات و راهبردهایی است که تحلیل گران و سیاست مداران غربی مدت ها برای عملی کردنشان نقشه ها می کشند اما این ها راهبردهایی است مبتنی بر مفهوم انسان تعریف شده در تمدن غربی که نه مقاومت می داند چیست و نه آرمانی به نام جهاد و شهادت برایش قابل هضم است.
اما در هر حال نیروهای مقاومت چند ماموریت مهم دارند که باید با انجام آن مانع از عملی شدن سیاست های سلطه طلبانه غرب شوند
راهکار نیروهای مقاومت در اینجا شامل این موارد است :
1/ ایجاد همگرایی و وحدت در بین مردم سوریه برای محافظت از حق خود یعنی حفظ هویت ملی سوریه
2/ جلوگیری از تقلیل قلمرو حاکمیت دولت، نیروهای مقاومت نباید اجازه دهند که نقشه بیگانگان برای از بین رفتن سرزمین های تحت حاکمیت سوریه و محدود شدن قلمروی سیاسی دولت کاهش یابد.
3/نابودی کامل گروه های تروریستی بدون دخالت غربی ها و امید نبستن به سازوکارهای فرمالیته و بی فایده سازمان ملل.
4/ فراهم کردن شرایط به منظور تامین امنیت برای مردم ساکن در سوریه و بازگشتن مهاجرینی که ناچار ترک وطن گفته اند.
5/ در گام پایانی باید دولت اقدام به سازندگی و بازسازی زیرساخت های از بین رفته در این نبرد کند.
این که چند سال این روند طول بکشد مهم نیست مهم این است که اگر روحیه مقاومت در مردم و نیروهای مردمی و نظامی بمیرد عاقبت سوریه همان است که غرب در راس آنها امریکا می خواهد؛ ملتی بی خطر برای اسرائیل و مخل محور مقاومت .
منابع :
- گزارش راهبردی اندیشکده رند امریکا به قلم جیمز دابینز نمایندۀ ویژۀ اسبق وزارت امور خارجۀ آمریکا در افغانستان و پاکستان در دولت اوباما
- گزارش اندیشکده شورای اتلانتیک،باعنوان زمینه‌سازی برای برقراری صلح در سوریه : تشکیل یک نیروی ملی ایجاد ثبات در سوریه
- بنیادهای علم سیاست عبدالرحمن عالم
- ویکی پدیا تاریخ المان/
